Η απεργία των ναυτεργατών και η στάση των αγροτών - Άλλη μια κοινωνική διαίρεση

Για κάποιες μέρες όλα τα νησιά του ελλαδικού χώρου είχαν παραλύσει από τη συνεχιζόμενη απεργία των ναυτεργατών. Τα αιτήματα είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους. Η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και η μείωση των μισθών είναι μερικά από αυτά. Αιτήματα που στην ουσία αφορούν όλους τους εργαζομένους ανεξαρτήτως κλάδου, μιας που όλοι μας έχουμε μπει εδώ και καιρό στο μάτι της τρόικας και της οικονομικής ελίτ του ελληνικού κράτους.

Την ίδια στιγμή κάποιοι γεωργοί χειμερινών κηπευτικών από την Κρήτη αποφασίζουν να επέμβουν δυναμικά έτσι ώστε να λήξει η απεργία. Σαν βασικά επιχειρήματα έχουν την καταστροφή των προϊόντων τους τα οποία σαπίζουν σε κλούβες στα φορτηγά-ψυγεία και το πάγωμα των συμβάσεων που έχουν υπογράψει με τις διάφορες εταιρείες που προμηθεύουν την αγορά.

Σαφώς και τα επιχειρήματα τα οποία θέτουν οι καλλιεργητές είναι δίκαια, μιας που ο ανταγωνισμός δεν μπορεί να περιμένει στα φορτηγά-ψυγεία, και είναι πρόβλημα τα προϊόντα να σαπίζουν και να πετιούνται. Εμείς ως άνθρωποι της υπαίθρου - κάποιοι από μας αγρότες οι ίδιοι– καταλαβαίνουμε απόλυτα τι σημαίνει να μην μπορείς να διαθέσεις τα προϊόντα σου.

Όμως θα θέλαμε να θυμίσουμε ότι πριν από κάμποσο καιρό ήταν οι αγρότες αυτοί που είχαν παραλύσει (με δίκαια αιτήματα) όλο τον οδικό άξονα της Ελλάδας, με αποτέλεσμα και πολλά ευπαθή προϊόντα να καταλήξουν στις χωματερές αλλά και κάποιοι άλλοι κλάδοι εργαζομένων να νιώθουν ότι θίγονται. Τότε, σύμφωνα με τα Μ.Μ.Ε., ήταν οι αγρότες υπεύθυνοι για την όλη κατάσταση που επικρατούσε, σήμερα είναι οι ναυτεργάτες.

Το ζήτημα δεν είναι να θεωρούμε ότι μια απεργία ενός κλάδου έρχεται αντιμέτωπη με τα συμφέροντα μας. Το ζήτημα είναι μια απεργία ενός κλάδου να αποτελεί την έναρξη για ένα κοινό μέτωπο ενάντια στην επίθεση που δεχόμαστε όλοι εμείς.

Για να γίνουμε πιο κατανοητοί: στην περίπτωση των ναυτεργατών θα μπορούσαν οι αγρότες της Κρήτης να αποκλείσουν τα κέντρα διοικητικής και οικονομικής εξουσίας του νησιού ως ένδειξη αλληλεγγύης στο δίκαιο αγώνα των απεργών (όπως το Φλεβάρη του 2009 όπου οι ναυτεργάτες είχαν ταχθεί αλληλέγγυοι με απεργία στους κρήτες αγρότες που διαδήλωναν στο λιμάνι του Πειραιά). Έτσι θα δημιουργούταν ένα πολύ ισχυρό μέτωπο που δύσκολα θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί, θέτοντας συγχρόνως τις βάσεις για ένα κοινό αγώνα όλων των καταπιεσμένων στρωμάτων της κοινωνίας.

Όταν θα καταλάβουμε ότι όλοι μαζί από κοινού μπορούμε να ξεφύγουμε από το μέλλον που μας έχουν ετοιμάσει η τρόικα και τα τσιράκια της, τότε η απεργία των δασκάλων θα είναι και απεργία του αγρότη, η απεργία του μετανάστη θα είναι και απεργία του ντόπιου.

Μόνο όταν όλοι μαζί θα ενώσουμε της γροθιές μας και κοιταχτούμε στα μάτια θα είμαστε έτοιμοι να αντικρίσουμε το μέλλον που εμείς θα έχουμε επιλέξει. 

Ανοιχτή Συνέλευση από ΧΩΡΙΑ Βορειοδυτικής Κρήτης

Αλληλεγγύη ενάντια στην απόλυση στο φυτώριο "Εν... Κήπω"

Η Ανοιχτή Συνέλευση από Χωριά Βορειοδυτικής Κρήτης εκφράζει την αλληλεγγύη της ενάντια στην απόλυση στο φυτώριο "Εν... Κήπω". 

Απέναντι στην εξαπόλυση μέτρων που καταστρατηγούν τα δικαιωμάτων των εργαζομένων και οδηγούν σε απολύσεις,  η  απάντησή μας είναι  αγώνας και  αλληλεγγύη σε κάθε εργαζόμενο που διεκδικεί τα δικαιώματά του.

Ακολουθεί το κείμενο της Πρωτοβουλίας ενάντια στην απόλυση στο φυτώριο "Εν... Κήπω".

ΝΑ ΑΝΑΚΛΗΘΕΙ Η ΑΠΟΛΥΣΗ ΣΤΟ ΦΥΤΩΡΙΟ ‘ΕΝ…ΚΗΠΩ’

Χαιρετίζουμε την αλληλεγγύη που εκφράστηκε όλο το προηγούμενο διάστημα, ενάντια στην απόλυση του γεωπόνου Κώστα Αναγνώστη από την επιχείρηση ΕΝ... ΚΗΠΩ. Εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές, σύλλογοι και σωματεία έδειξαν την συμπαράστασή τους μέσα από την κίνηση και τα ψηφίσματά τους, ώστε να καταγγελθεί δημόσια το γεγονός.

Το ίδιο κλίμα αλληλεγγύης εκφράστηκε και κατά την τριμερή επιτροπή στην Επιθεώρηση Εργασίας στις 21/9, όπου κόσμος και συνδικαλιστές παρευρέθησαν στη διαδικασία. Η εργοδοσία υπέπεσε σε πλήθος αντιφάσεων:

- Ενώ αρχικά δήλωσε πως δεν έχει παράπονο από τη εργασία του εργαζομένου, στο τέλος είπε πως τον διώχνει με κριτήριο τη μειωμένη παραγωγικότητα του…

-Αποκάλεσε ψεύτη τον εργαζόμενο όταν αυτός είπε ότι δουλεύει Κυριακές χωρίς να το δηλώνεται, ενώ είναι γνωστό ότι το κατάστημα που απασχολούνταν είναι ανοικτό και τις Κυριακές…

-Υποστήριξε ότι λόγω κρίσης αναγκάστηκε να προβεί σε απολύσεις, ενώ έχει ήδη πραγματοποιήσει νέα πρόσληψη, το διάστημα αμέσως μετά την απόλυση του εργαζομένου…

 Τέλος η εργοδοσία αναφέρθηκε σε ενυπόγραφες δηλώσεις διαμαρτυρίας όλων των υπόλοιπων εργαζόμενων της επιχείρησης ενάντια στο συγκεκριμένο συνάδελφο, κάτι που αποδεικνύει τους εκβιασμούς στο χώρο δουλειάς, και την προσπάθεια της εργοδοσίας από θέση ισχύος, να χρησιμοποιήσει τους εργαζόμενους υπέρ του, απέναντι στην συγκεκριμένη εργατική διαφορά.

Η επιθεώρηση εργασίας κατέληξε σε πρόταση επαναπρόσληψης του εργαζομένου.

Όσο και να αποτελεί θετικό γεγονός και νίκη του κινήματος αλληλεγγύης ότι η Επιθεώρηση Εργασίας αναγνώρισε τον άδικο και εκδικητικό χαρακτήρα της απόλυσης, η εργοδοσία προκλητικά επιμένει στην απόφασή της οδηγώντας την υπόθεση στα δικαστήρια. Επιμένει να απολύσει έναν εργαζόμενο που διεκδίκησε τις υπερωρίες του, το ρεπό του, τα δικαιώματα του ίδιου και των συναδέλφων του.

Επίσης, είναι πρόκληση το να δικαιώνεται ένας εργαζόμενος στα αρμόδια θεσμικά όργανα  και ταυτόχρονα να πρέπει να προσφύγει ο ίδιος στα πολιτικά δικαστήρια και να υποστεί μια χρονοβόρα και πολυέξοδη διαδικασία για την δικαίωσή του.

Η Πρωτοβουλία, χαιρετίζει τις εργατικές συλλογικότητες, τα εργατικά σχήματα και τους αγωνιστές που σταθήκανε όλο αυτό το διάστημα δίπλα στον Κώστα απαιτώντας την επαναπρόσληψή του. Τα σωματεία και τα συνδικάτα πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, πέρα από πιέσεις που μπορεί να δέχονται και δικαιολογήσουν το λόγο για τον οποίο υπάρχουν: για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Οι νίκες που κατακτήσαμε μέχρι τώρα ανήκουν σε όλους τους εργαζόμενους. Ο αγώνας μας για συνδικαλιστικές ελευθερίες και δικαιώματα στο χώρο εργασίας είναι ταυτόχρονα η άλλη όψη του αγώνα για την υπεράσπιση και διεύρυνση των πολιτικών ελευθεριών και αφορά τον κόσμο της εργασίας συνολικά.  Η Πρωτοβουλία δηλώνει πως αν δεν  υποχωρήσει η εργοδοσία θα συνεχίσει τον αγώνα της μέσα και έξω από τις αίθουσες των δικαστηρίων μέχρι την ακύρωση της απόλυσης και την δικαίωση του Κώστα.

Κανείς εργαζόμενος δεν πρέπει να νιώθει μόνος. Κανείς εργαζόμενος δεν πρέπει στο όνομα της κρίσης να αφήνει να του καταπατούν τα δικαιώματά του. Γνωρίζουμε πως τα πρωτόγνωρα ποσοστά της ανεργίας εκβιάζουν πρώτα και κύρια εμάς, να δεχτούμε κάθε καταστρατήγηση δικαιωμάτων. Το ξέρει η κυβέρνηση, το ξέρει η ΕΕ, το ξέρει και το ΔΝΤ και δίνουν πρώτοι το παράδειγμα καταργώντας κατακτήσεις δεκαετιών και καλούν και άπαντες εργοδότες να κάνουν το ίδιο. Γνωρίζουμε τέλος, τη δυσκολία στο να καταγγελθούν όλα τα παραπάνω σε μια μικρή πόλη όπως τα Χανιά, γιατί ο εργαζόμενος φοβάται ότι δεν θα ξαναβρεί δουλειά.

Δεν υπάρχει όμως άλλη διέξοδος από τον αγώνα και την αλληλεγγύη των εργαζόμενων.

Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΣΗ ΣΤΟ ‘ΕΝ…ΚΗΠΩ’

Τοπική Αυτοδιοίκηση ή "Τοπική" Γιγάντια Διοίκηση;

Οι δημοτικές εκλογές, στις οποίες σε λίγες μέρες καλούμαστε να λάβουμε μέρος ως “ενεργοί πολίτες” μοιάζουν πλέον σαν ένα κακόγουστο αστείο, αν αναλογιστεί κανείς την ιστορία της τοπικής αυτοδιοίκησης, καθώς και την αναγκαιότητα που οδήγησε τους ανθρώπους να την υπερασπιστούν ανά τους αιώνες με πάθος. Από το 1871, με τη γένεση της κοινοτικής αυτονομίας από το λαό του Παρισιού, προβλεπόταν κατηγορηματικά ότι η κομμούνα (η κοινότητα στην οποία οι αποφάσεις παίρνονταν ισότιμα και αμεσοδημοκρατικά) έπρεπε να αποτελεί πολιτικό σχήμα ακόμα και για το πιο απομακρυσμένο χωριό, ενώ για τους “δημόσιους λειτουργούς” υπήρχε απόλυτη αιρετότητα και ανακλητότητα, εάν δεν ενεργούσαν για το συμφέρον του λαού. Δυστυχώς 140 χρόνια μετά ο συγκεντρωτισμός της διοίκησης έχει πνίξει κάθε πρωτοβουλία για ισομερή συμμετοχή των δημοτών ακόμα και στα τοπικά ζητήματα.

Οι δήμοι ήδη με την εφαρμογή του Καποδίστρια και περισσότερο τώρα με τον Καλλικράτη μετατρέπονται σε υπερμεγέθεις σχηματισμούς δίχως γεωμορφολογική, οικονομική και λειτουργική συνοχή. Παράλληλα, όποια ψήγματα αμεσοδημοκρατικών δυνατοτήτων μπορεί να υπήρχαν στις παλιές κοινότητες έχουν πλέον ισοπεδωθεί λόγω των αποστάσεων που επιβάλλονται από τα μεγάλα μεγέθη, καθώς και από το συγκεντρωτικό μοντέλο εξουσίας.

Κατά την προσφιλή τους τακτική οι κυρίαρχοι αλλοιώνουν το νόημα των εννοιών για να αποπροσανατολίσουν. Έτσι και με την έννοια της αυτοδιοικητικής μεταρρύθμισης, που αν και συνδέθηκε με αλλαγές και υποτιθέμενες βελτιώσεις των συνθηκών διαβίωσης και διαδικασίες πολιτικής συμμετοχής του λαού στα κοινά, στην ουσία οδηγεί σε ακριβώς το αντίθετο.

Στα πλαίσια λοιπόν του οικονομικού εξορθολογισμού των δήμων και του κυνηγιού πόρων οι νέες αυτοδιοικητικές δομές στρέφονται ενάντια σε αυτούς που θα 'πρεπε να υπηρετούν. Έτσι οι δημότες πέρα από την ήδη δυσβάσταχτη κεντρική φορολογία θα έρθουν να ξαναφορολογηθούν από τους δήμους-εισπράχτορες για υπηρεσίες (π.χ. ανέγερση σχολικών κτιρίων, πρόνοια, δημόσια υγεία) που μέχρι τώρα ήταν κεκτημένες κοινωνικές παροχές. Ιδιαίτερα στην ύπαιθρο και στους πιο φτωχούς δήμους η κατάσταση αναμένεται να οδηγήσει σε οικονομικό μαρασμό, ερήμωση και σε αρκετές περιπτώσεις σε ενδο- ή δια-δημοτικές διαμάχες μεταξύ των κοινοτικών διαμερισμάτων για τον έλεγχο των φυσικών πόρων (π.χ. νερό).

Κατ' αυτόν τον τρόπο τα παλιά συνθήματα της προηγούμενης γενιάς ριζοσπαστών επαναστατών για «προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε» και «γη και ελευθερία» στις μέρες μας επικαιροποιούνται αποκτώντας ένα νέο περιεχόμενο αγώνων. Προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα, η συνθήκη που προβάλλεται ως μονόδρομος από το καθεστώς και τα προσκείμενα σε αυτό ΜΜΕ, την οποία το ίδιο το σύστημα δημιούργησε φέρνοντας το ΔΝΤ, μας στερεί κοινωνικές κατακτήσεις αιώνων, οδηγώντας χιλιάδες ανέργους στην εξαθλίωση και διώχνοντας λόγω φτώχειας πολλούς από μας από τα χωράφια μας.

Αυτή η νέα πραγματικότητα μπορεί να σηματοδοτήσει την αφετηρία ακόμα και της ανατροπής της καθιερωμένης μορφής κοινωνικής οργάνωσης. Πριν οδηγηθούμε στο απόλυτο οικονομικό και κοινωνικό περιθώριο, είναι καιρός να αυτοοργανωθούμε αμφισβητώντας τις εκ των άνω επιβεβλημένες δομές καταπίεσης έτσι ώστε να κερδίσουμε τη χαμένη μας δύναμη. Αυτή τη δύναμη που πηγάζει από τα κάτω, από την αδιαμεσολάβητη πρόσωπο με πρόσωπο δημοκρατία, που τόσο φοβούνται οι σύγχρονοι φύλαρχοι-δήμαρχοι, αυτήν που στοχεύει στην ελευθεριακή αυτοθέσμιση της κοινωνίας. 
  
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ

AΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟ

17η Πανελλαδική Γιορτή Οικολογικής Γεωργίας και Χειροτεχνίας «Ενας άλλος κόσμος είναι εδώ»

17η Πανελλαδική Γιορτή Οικολογικής Γεωργίας και Χειροτεχνίας
«Ενας άλλος κόσμος είναι εδώ»
30 Σεπτεμβρίου – 3 Οκτωβρίου, Πάρκο Τρίτση, Ίλιον Αττικής

«Ενας άλλος κόσμος είναι εδώ», υπαρκτός και με αυτοπεποίθηση. Ένας κόσμος που δημιουργεί, που γεύεται, που μοιράζεται και γιορτάζει.

Φέτος, η 17η Πανελλαδική Γιορτή Οικολογικής Γεωργίας και Χειροτεχνίας έρχεται στην Αθήνα Σκοπός της είναι να συναντηθούν οι ατομικές και συλλογικές πρωτοβουλίες οικολογικής γεωργίας, διατήρησης των ντόπιων ποικιλιών, απαγόρευσης εισαγωγής των μεταλλαγμένων με εγχειρήματα αλληλέγγυας οικονομίας, εναλλακτικούς τρόπους κατανάλωσης και δίκτυα ανταλλαγής υπηρεσιών και προϊόντων. Πρόθεση των συμμετεχόντων είναι να αναδείξουν έναν τρόπο ζωής που βασίζεται στις αξίες της αυτάρκειας, της αλληλεγγύης, του μοιράσματος, του κοινοτισμού, του σεβασμού προς την φύση.

Στη Γιορτή συμμετέχουν:

• Αγρότες που χρόνια τώρα επιλέγουν μία βιώσιμη και αειφόρα γεωργία χωρίς δηλητήρια (βιολογική και φυσική καλλιέργεια, βιοδυναμική και ομοιοδυναμική γεωργία). Αγρότες που επιλέγουν, επιδιώκουν και προάγουν ένα μοντέλο παραγωγής το οποίο βασίζεται στην ποιότητα και τοπικότητα των προϊόντων και όχι στο χρηματικό κέρδος.
• Χειροτέχνες και μεταποιητές που επιλέγουν φυσικά υλικά και ήπιες μεθόδους κατεργασίας.
• Συλλογικότητες που δραστηριοποιούνται στην αστική καλλιέργεια, που προτάσσουν μη ενεργοβόρες δραστηριότητες και την παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, στην επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση αντικειμένων, σε εναλλακτικούς τρόπους μετακίνησης αλλά και στην ανάπτυξη και διάδοση του ελεύθερου λογισμικού.

Η έκθεση και πώληση των προϊόντων δεν γίνεται για αναζήτηση πελατών. Είναι η διάθεση των συμμετεχόντων να μοιραστούν τον ιδρώτα τους, τις γνώσεις τους, τις δεξιότητές τους και να αναπτύξουν άμεσες και τίμιες σχέσεις με τους καταναλωτές των προϊόντων τους.
Είναι η διάθεση να σπάσει το ανταγωνιστικό δίπολο παραγωγού-καταναλωτή που ευνοεί τη διαμεσολάβηση, την εκμετάλλευση και τον κατακερματισμό και να αναζητήσουμε νέες συνθέσεις.

Tο ζητούμενο αυτής της Γιορτής είναι η προώθηση όχι απλά της οικολογικής γεωργίας, αλλά η παρουσίαση και προώθηση μιας αυτοοργανωμένης οικολογικής ζωής. Είναι η ανάπτυξη τίμιων σχέσεων και η δημιουργία δομών αλληλέγγυας οικονομίας.

Η μακροβιότητα του θεσμού μαζί με τα αποτελέσματα των επιλογών και των πρακτικών των συμμετεχόντων στη Γιορτή αυτή, επιβεβαιώνουν και το εφικτό και το βιώσιμο ενός άλλου τρόπου ζωής. Με άλλα λόγια, αυτά  τα πράγματα γίνονται, λειτουργούν! Δεν είναι ουτοπικά, ούτε αποκυήματα της φαντασίας κάποιων ρομαντικών ή θεωρητικών.

Κάθε χρόνο η γιορτή διοργανώνεται σε διαφορετική πόλη από διάφορες συλλογικότητες και παραγωγούς με ανώτατο όργανο τη συνέλευση των συμμετεχόντων.
Φέτος, συνδιοργανώνεται από τον «Σπόρο» συνεταιρισμό για το εναλλακτικό και Αλληλέγγυο Εμπόριο www.sporos.org και το Δίκτυο Οικοκοινότητα www.oikodiktyo.espiv.blogs.net

Πληροφορίες για πρόσβαση, πρόγραμμα, και συμμετοχές:
http://oikogiorti.gr/ info@oikogiorti.gr

πηγή: http://oikogiorti.gr/?p=33

Προκήρυξη για τον Αγροτικό Αύγουστο

Αγροτικός Αύγουστος στο Καταχείμωνο της Αγροτιάς

Τον τελευταίο καιρό οι αρχές του τόπου πολύ προβληματίστηκαν για το αν και πού θα γίνει ο φετινός Αγροτικός Αύγουστος. Όλοι αυτοί οι οποίοι δεκάρα δεν έδωσαν για το πώς οι αγρότες του νομού αυτού μπόρεσαν να τα βγάλουν πέρα αυτή τη χρονιά, τώρα που διευθέτησαν τα ενδοκομματικά και τα ενδοεξουσιαστικά τους, κατάφεραν πάλι να διοργανώσουν τη «γιορτή» τους. Άλλωστε οι εκλογές οι οποίες κοντοσιμώνουν θέλουν το θέαμά τους.

Μία γιορτή δίχως νόημα για τους ανθρώπους της υπαίθρου οι οποίοι με αγωνία κοιτούν το μέλλον τους. Μια διοργάνωση η οποία θα μπορούσε να δώσει χώρο στους παραγωγούς για γόνιμο προβληματισμό και αδιαμεσολάβητο διάλογο, μακριά από μεσάζοντες και τεράστιες αλυσίδες super-markets. Το γνωστό δηλαδή αγροδιατροφικό σύμπλεγμα το οποίο σε αγαστή συνεργασία με το κράτος αναζητά τα πιο φθηνά προϊόντα-σκουπίδια για να τα τυποποιήσει και να τα πουλήσει με υπέρογκο κέρδος. Αυτοί οι οποίοι θεωρούν ότι η τροφή δεν είναι κοινωνικό αγαθό, αλλά απλά μέσο πλουτισμού οδηγώντας στη φτώχεια και στην ανέχεια τους μη ανταγωνιστικούς, τους μη επιχειρηματίες.

Κανείς από αυτούς δε θα μιλήσει για την εξευτελιστική τιμή του ελαιολάδου, τα πορτοκάλια τα οποία χάνονται, ή για τα κηπευτικά τα οποία παρά το τεράστιο καλλιεργητικό κόστος μένουν απούλητα. Χρησιμοποιούν σαν δόλωμα την τοπική φορεσιά, τους χορούς της Κρήτης τα οποία είναι γέννημα των ανθρώπων της υπαίθρου και σήμερα παρουσιάζονται εντελώς επιφανειακά με μόνο σκοπό το θέαμα και το κέρδος.


Ίσως ο επόμενος Αγροτικός Αύγουστος να προσφέρει στους επισκέπτες καλιτσούνια μυζήθρας με σκονόγαλο από τη Γερμανία, ντάκους με ντομάτα από την Ολλανδία και πορτοκαλάδα-παγοκολώνα από τη Βραζιλία (πιθανό και φέτος να συμβαίνει αυτό). Αυτό μπορεί να μην είναι το σημαντικότερο πρόβλημα, άλλωστε ελάχιστοι από τους επισκέπτες θα καταλάβουν τη διαφορά. Το μοντέλο της βιομηχανοποίησης στην παραγωγή τροφής έχει από καιρό ισοπεδώσει τις αισθήσεις οι οποίες συνδέονται με τη γεύση. Το πιο ανησυχητικό το ζούμε ήδη. Η εικόνα ερήμωσης της υπαίθρου είναι ορατή ακόμα και το καλοκαίρι, ενώ ο συνδεδεμένος με τη γεωργία μέσα στους αιώνες κοινωνικός ιστός των χωριών έχει ανεπανόρθωτα ζημιωθεί. Ως άνθρωποι της υπαίθρου, μπουχτίσαμε με αυτούς οι οποίοι «συνδικαλίζονται», ακόμα και γιορτάζουν εξ ονόματός μας, την ίδια στιγμη που βλέπουμε το ζωτικό μας χώρο να καταληστεύεται (ανεξέλεγκτες γεωτρήσεις, οικοπεδοποιήσεις, γιγάντιες ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά σε γόνιμη γη), ενώ παράλληλα οδηγούμαστε σε αδιέξοδο. Θεωρούμε ότι τέτοιου τύπου φιέστες δε μας ταιριάζουν.
 

Με πίστη σε μία αειφόρο και δημιουργική ύπαιθρο απέναντι στην εκμετάλλευση φύσης και ανθρώπου επιφυλασσόμαστε για αδιαμεσολάβητες αυτοοργανωμένες γιορτές αγώνα και αξιοπρέπειας, οι οποίες μπορούν ακόμα και στη μέση του χειμώνα να φέρουν το καλοκαίρι στις ζωές μας.

Χανιά 8/2010

Ανοικτή Συνέλευση από ΧΩΡΙΑ Βορειοδυτικής Κρήτης
τηλ. 6981070512     xwriabdk.blogspot.com

Στρατόπεδο Μαρκόπουλου: 4η Γιορτή διεκδίκησης

4η Εκδήλωση-Γιορτή Σάββατο 5 Ιούνη 

ΣΤΗΝ ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΥ

ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΑΠΟ ΤΙΣ 6 μ.μ:
-Ποδηλατοπορεία από τους «ποδηλάτρεις» με αφετηρία το δημαρχείο και κατάληξη στο χώρο της γιορτής.
- Ζωγραφική και εργαστήρι πηλού για παιδιά .
-Παιχνίδια για παιδιά προσχολικής ηλικίας  -Χαριστικό αντιπαζάρι
- Τουρνουά Σκακιού
- Καφενές από την Terra Verde
-Φαγοπότι
-Προβολές

ΣΤΙΣ 7 μ.μ.:
-Θεατρικό παιχνίδι και εικαστική κατασκευή για παιδιά, βασισμένα στο βιβλίο «Φιλενάδα φουντουκιά μου» της Α.Βαρελά

ΑΠΟ ΤΙΣ 8.30 μ.μ.
συναυλία με :
-Την «Οκτάβα»
-Το Λεωνίδα Λαϊνάκη και την παρέα του

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΧΑΝΙΩΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ

"Εν οίκω" Εαρινή Συνάντηση Καλλιεργητών Χειροτεχνών στο Ηράκλειο

Η Εαρινή Συνάντηση Καλλιεργητών Χειροτεχνών στο Ηράκλειο «Εν Οίκω» 2010 πραγματοποίθηκε από τις 28 Μάη μέχρι και την Κυριακή 30 Μάη στο Πάρκο Γεωργιάδη στο Ηράκλειο. Η συνάντηση περιελάμβανε ποικίλες δραστηριότητες εξελίχθηκαν από τις 10 :00 το πρωί μέχρι και τις 15:00 το μεσημέρι και απο τις 17:00 το απόγευμα έως τις 23:00 το βράδυ.

Πως ξεκίνησαν όλα…
Το 2004 πραγματοποιήθηκε στα Χανιά η 11η Πανελλαδική Γιορτή Οικολογικής Καλλιέργειας και Χειροτεχνίας, η οποία κάθε χρόνο ταξιδεύει σε άλλη πόλη της Ελλάδας. Αυτό ήταν η αφορμή να δημιουργηθεί μια ομάδα που θα διοργάνωνε μια αντίστοιχη Παγκρήτια Γιορτή. Η ομάδα γεννήθηκε γρήγορα και με ενθουσιασμό. Έτσι τον Μάιο του 2005, στο Ηράκλειο, οργανώθηκε η 1η Παγκρήτια Συνάντηση Οικο (καλλιεργητών ¬χειροτεχνών). Ακολούθησε η 2η στο Ρέθυμνο, τον Οκτώβρη του ίδιου έτους. Τον Μάιο του 2006, η ομάδα πήρε νέα μορφή και πάντα με συλλογικές διαδικασίες στήθηκε η Εαρινή Συνάντηση Ηρακλείου, «Εν Οίκω». Τον ιούνιο του 2009 πραγματοποιήθηκε ακόμη μία συνάντηση στο Ηράκλειο.

Τι σκεφτόμαστε;
Όσοι απαρτίζουμε τη συνάντηση «Εν Οίκω» δεν είμαστε μέλη κάποιο συστημένου σωματείου. Δουλεύουμε συλλογικά και με τη σκέψη μας στραμμένη σε μια αυτοοργανωμένη κοινωνία.
Δεν υπάρχουν χορηγοί, αρχηγοί και ψηφοφορίες. Εμπνεόμαστε από τη σκέψη για οικοκαλλιέργεια. Δε χρησιμοποιούμε χημικά λιπάσματα, αναπαράγουμε παλιές μεθόδους καλλιέργειας και αντιστεκόμαστε στην επιβολή γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (μεταλλαγμένα) σε γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα. Στηρίζουμε τις ντόπιες ποικιλίες σπόρων τόσο στο τριήμερο με πάγκο αφιερωμένο στους σπόρους, όσο και στην καθημερινή μας ζωή καλλιεργώντας τους στα χωράφια μας. Στη Συνάντηση συμμετέχουν καλλιεργητές με ή χωρίς πιστοποίηση, αρκεί να μη μεταπωλούν προϊόντα άλλου με σκοπό το κέρδος. Δίνουμε έμφαση στην οικοχειροτεχνία χρησιμοποιώντας υλικά φιλικά σε μας τους ίδιους και το περιβάλλον. Αποφεύγουμε τα τυποποιημένα βιομηχανικά προϊόντα και υποστηρίζουμε την αξία και τη χαρά της προσωπικής δημιουργίας. Μέσα από τα σεμινάρια που πλαισιώνουν την έκθεση προτρέπουμε όποιον θέλει να μάθει με μας να δημιουργεί τα δικά του χειροτεχνήματα.

Στόχοι της Συνάντησης:
Να μας γνωρίσουν από κοντά οι επισκέπτες και με εμπιστοσύνη να προμηθεύονται άμεσα τα προϊόντα γης και χειροτεχνήματα, χωρίς την παρεμβολή μεσάζοντα.
Να ενημερώσουμε για τις δυνατότητες της οικολογικής γεωργίας ως λύση στα αδιέξοδα της συμβατικής.
Να μοιραστούμε τη μαγεία του να φτιάχνει κανείς μόνος του αντικείμενα από φυσικά και ανακυκλώσιμα υλικά.
Να δούμε θέατρο, να παίξουμε, να ακούσουμε μουσική, να χορέψουμε.

Κείμενο για την  Εαρινή Συνάντηση Καλλιεργητών Χειροτεχνών στο Ηράκλείο «Εν Οίκω» 2010 (candia alternativa)

Καταγγελία περιστατικού αστυνομικής αυθαιρεσίας

Στις 20/5 στα Ραπανιανά εξελίχθηκε άλλο ένα περιστατικό με βασικό πρωταγωνιστή την αστυνομία. Η ώρα ήταν περίπου 9 μ.μ. όταν στο σπίτι οικογένειας, η οποία είναι γνωστή για τη δράση της ενάντια στη βιομηχανοποίηση της περιοχής του Αποπηγαδιού (αιολικά), μαζεύτηκε ένα τσούρμο χωροφύλακες με πρωτεργάτη το διοικητή του Α.Τ. Βουκολιών. Χωρίς την ένδειξη του σχετικού εγγράφου (ένταλμα εισαγγελέα) και ασκώντας βία, εξευτελίζοντας κάθε έννοια οικιακού ασύλου, ζήτησαν σε καθόλου ευγενικό τόνο από τα δύο μεγαλύτερα παιδιά της οικογένειας να τους ακολουθήσουν στο Τμήμα χωρίς να αναφέρουν το λόγο. Κατόπιν εορτής, ειπώθηκε από τους χωροφύλακες ότι η απόπειρα προσαγωγής σχετιζόταν με την υπόθεση των καμένων οχημάτων στο Α.Τ. Βουκολιών. Μετά την άρνηση των δύο και μετά από έντονη διαμάχη της οικογένειας με τους ένστολους, οι τελευταίοι αποχώρησαν απειλώντας ότι θα γυρίσουν μετά από 15 λεπτά έχοντας το ένταλμα και τότε θα τους έπαιρναν “με το καλό ή με τη βία” (πράγμα που δεν έγινε ποτέ).

Η αστυνομοκρατία για άλλη μια φορά έδειξε το αληθινό της πρόσωπο, που δεν είναι άλλο από το να τρομοκρατεί ανθρώπους που αντιστέκονται στις βλέψεις εταιρειών- κεφαλαίου και ταυτόχρονα πέρασε το μήνυμα στην κοινωνία ότι όποιος σηκώσει κεφάλι θα στοχοποιείται.

ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ

(κείμενο της επώνυμης επιστολής- καταγγελία του περιστατικού)

Σχετικά με τα γεγονότα της γενικής απεργίας της 5ης Μάη στην Αθήνα

     Αναδημοσιευουμε την ανακοίνωση των εργαζομένων του Υπουργείου Πολιτισμού, των οποίων το μπλοκ έτυχε να βρίσκεται μπροστά στο τραγικό γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο 3 εργαζομένων στην τράπεζα Marfin και ρίχνει φως στην υπόθεση.

"Εμείς, οι εργαζόμενοι του Υπουργείου Πολιτισμού που βρεθήκαμε σήμερα στο δρόμο σε μια πρωτοφανούς μαζικότητας παλλαϊκή διαδήλωση ενάντια στα «μέτρα» της κυβέρνησης, ακούσαμε με έκπληξη και αποτροπιασμό στα δελτία των 8 ένα σωρό ψευδείς ειδήσεις σε σχέση με τον τραγικό θάνατο που βρήκαν 3 εργαζόμενοι μέσα στο κτίριο της Marfin Bank στην οδό Σταδίου.

Ούτε λίγο ούτε πολύ προσπάθησαν να μας πείσουν ότι οι διαδηλωτές δεν άφησαν τα οχήματα της πυροσβεστικής να φτάσουν έγκαιρα στο σημείο. Επειδή το μπλοκ των εργαζόμενων του Υπουργείου Πολιτισμού, ανάμεσα σε άλλα μπλοκ εργαζομένων, βρέθηκε στην οδό Σταδίου, ακριβώς πριν το σημείο της πυρκαγιάς, θα αναφέρουμε τα πραγματικά περιστατικά των οποίων ήμασταν αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες.

Συγκεκριμένα, στις 2:10 μ.μ., ενώ από το κτίριο της τράπεζας Marfin έβγαιναν πυκνοί καπνοί για περίπου 15 λεπτά, και ενώ το μπλοκ μας διαδήλωνε στην οδό Σταδίου, είδαμε δύο πυροσβεστικά οχήματα να φτάνουν στην οδό Πεσματζόγλου και να σταματούν στην γωνία. Αμέσως, οι διαδηλωτές από όλα τα μπλοκ που βρίσκονταν από την Πεσματζόγλου ως τη Σταδίου 23 άνοιξαν τον δρόμο για να μπορέσουν τα πυροσβεστικά οχήματα να περάσουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Όχι μόνο τα πυροσβεστικά οχήματα δεν «απειλήθηκαν» ή «παρεμποδίστηκαν» από τους διαδηλωτές, όπως ψευδώς αναφέρθηκε στα ΜΜΕ, αλλά επιπλέον πολλοί από τους διαδηλωτές προσπαθούσαν να βοηθήσουν με όποιο τρόπο μπορούσαν. Με έκπληξή μας είδαμε, αντί για τα πυροσβεστικά οχήματα, να εμφανίζονται ξαφνικά μηχανοκίνητες αστυνομικές δυνάμεις της ομάδας ΔΕΛΤΑ, οι οποίες επιχείρησαν να περάσουν μέσα στην πορεία από τον χώρο τον οποίο είχαμε ανοίξει για την Πυροσβεστική. Προσπάθησαν δηλαδή να εκμεταλλευτούν την τραγική κατάσταση για να επιτεθούν στην πορεία! Η επιχείρηση της ομάδας ΔΕΛΤΑ ανακόπηκε από εμάς και άλλους διαδηλωτές, που μπήκαμε μπροστά, διαμαρτυρηθήκαμε και διώξαμε την ομάδα ΔΕΛΤΑ προκειμένου να περάσει η Πυροσβεστική. Αυτή είναι η μοναδική αλήθεια, όπως επίσης και ότι όταν περάσαμε μπροστά από το κτίριο της Τράπεζας MARFIN διαπιστώσαμε ότι δύο διμοιρίες ήταν παραταγμένες έξω από το κτίριο και οι διαδηλωτές άρχισαν να τους φωνάζουν γιατί κάθονταν άπρακτοι και δεν έκαναν απολύτως τίποτε για να βοηθήσουν τους εργαζόμενους της Marfin που προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τα μπαλκόνια!

Προφανώς καταδικάζουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τον ή τους ανεγκέφαλους που προέβησαν σε δολοφονική ενέργεια πετώντας μολότοφ μέσα σε χώρο εργασίας –προβοκάτορες ή όχι, δεν είχαν καμία σχέση ούτε με τους διαδηλωτές ούτε με τα αιτήματα και τις πρακτικές των απεργών. Όμως, σχετικά με την τραγική κατάληξη, υπάρχουν επιπλέον μια σειρά από ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει η κυβέρνηση και η ιδιοκτησία της MARFIN, όπως:

• Γιατί οι εργαζόμενοι αυτοί δούλευαν σε ένα κτίριο με την πόρτα κλειδωμένη (την οποία προσπάθησαν, χωρίς αποτέλεσμα, να ανοίξουν οι διαδηλωτές για να βοηθήσουν τους εγκλωβισμένους).
• Το κτίριο δεν διέθετε ούτε σύστημα πυρόσβεσης, ως όφειλε με βάση τους κανονισμούς υγιεινής και ασφάλειας, ούτε διέξοδο κινδύνου; Εν έτει 2010 σε τι συνθήκες δουλεύουν οι εργαζόμενοι της Marfin bank και ποιος επιβλέπει την υγιεινή και την ασφάλειά τους;
• Γιατί η Πυροσβεστική άργησε να φτάσει στο σημείο, αφού εμείς οι διαδηλωτές κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να βοηθήσουμε την απρόσκοπτη πρόσβασή της;
• Ποιος ήταν ο ρόλος της αστυνομίας στο περιστατικό;

Η κυβέρνηση, που έχει τα χέρια της λερωμένα με αίμα, ας απαντήσει αυτά τα ερωτήματα, αντί να προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το θάνατο τριών εργαζόμενων για να «νομιμοποιήσει» τα μέτρα που θα οδηγήσουν στην φτώχεια και τον αποκλεισμό εκατομμύρια εργαζόμενους αυτής της χώρας.

Εργαζόμενοι-ες ΥΠΠΟΤ

5/5/2010"

Υπογραφές για τις ανεμογεννήτριες

Εμείς που μαζευτήκαμε σήμερα 1η Μάη 2010 στη Σπίνα και στο Αποπηγάδι, είδαμε με τα μάτια μας την ομορφιά του παρθένου τοπίου που κινδυνεύει να καταστραφεί και διαπστώσαμε τις πηγές του Αποπηγαδιού οι οποίες τροφοδοτούν με νερό τις επαρχίες Κισσάμου, Σελίνου και Κυδωνίας, που θέλει η εταιρεία να το αρπάξει με γεωτρήσεις, είμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα των κατοίκων των χωριών γύρω από το Αποπηγάδι και μαζί με αυτούς ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ :

• Να ακυρωθούν όλες οι διοικητικές πράξεις του δασαρχείου με τις οποίες αρπάζουν τη ζωή των αγροτών για να την προσφέρουν στην εταιρεία.
• Να ακυρωθούν όλες οι σκανδαλώδεις αδειοδοτήσεις που απόσπασε η εταιρεία.

ΖΗΤΑΜΕ μικρής κλίμακας μονάδες που σέβονται το περιβάλλον και να είναι προς όφελος της κοινωνίας και όχι γιγάντιες και καταστροφικές για να αποσπούν οι εταιρείες υπερκέρδη.


Το κείμενο υπογράφηκε από 261 άτομα.

Ανεμογεννήτριες- Αποπηγάδι: Ανανεώσιμες πηγές κέρδους

Πριν απ' όλα, ομολογούμε ότι αυτό που μας κίνησε την περιέργεια να αναρωτηθούμε ευρύτερα τι κρύβεται πραγματικά πίσω από την επονομαζόμενη «Πράσινη Ανάπτυξη» και πως θα υλοποιηθούν μελλοντικά έργα ΑΠΕ (Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας) στα υπόλοιπα βουνά του νησιού, είναι η προβολή του τοπικού αυτού προβλήματος. Θα θέλαμε λοιπόν να εκθέσουμε και να περιγράψουμε την "Πράσινη Ανάπτυξη", όπως αυτή εφαρμόζεται στο Αποπηγάδι, πέρα από τα όσα φωτίζει η ειδησεογραφία της επικαιρότητας με τις αστυνομικές δυνάμεις να συμπορεύονται της εταιρείας "Αιολικής Μουσούρων Α.Ε." σε κάθε "επίσκεψή" της στο Αποπηγάδι και να κάνουν διπλοβάρδιες φυλάσσοντας μηχανήματα.

Αρχικά ας αναρωτηθούμε τι επιπτώσεις θα έχει στο περιβάλλον, στην υγεία, αλλά και στις οικονομικές δραστηριότητες των κατοίκων, η δημιουργία μιας βιομηχανικής ζώνης παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από θυγατρικές της Γαλλικής EDF (η αντίστοιχη ΔΕΗ της Γαλλίας) στην περιοχή. Οι κάτοικοι θα πληρώνουν κανονικά τους λογαριασμούς της ΔΕΗ επιβαρυμένους μάλιστα με το πράσινο τέλος, υπέρ ΑΠΕ, χωρίς κανένα ανταποδοτικό όφελος, πέραν του 2% επί των κερδών των εταιρειών που δικαιούνται οι δήμοι.

Η Περιβαλλοντική Mελέτη του πρώτου επίσημα αδειοδοτημένου αιολικού πάρκου της εταιρείας Αιολική Μουσούρων ΑΕ., που πήρε έγκριση από το αρμόδιο τμήμα περιβάλλοντος της Νομαρχίας Χανίων, αναφέρει για το Αποπηγάδι: «η περιοχή δεν παρουσιάζει κάποια ενδιαφέροντα περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά, αφού δεν έχει εκτεταμένα αποθέματα νερού». Το γεγονός ότι το βουνό Αποπηγάδι αποτελεί το μεγαλύτερο ταμιευτήρα νερού στο Νομό, υδρεύοντας χωριά στις Επαρχίες Σελίνου, Κυδωνίας και Κισσάμου, ενώ πηγάζουν από τους παραπόταμους του μεγάλα ποτάμια όπως ο Ταυρωνίτης, Βαβουλεδιανός, Σεμπρωνιώτης, Σουγιανός και Παλαιοχωρίτικος ποταμός, δε φαίνεται να συγκίνησε τις αρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες: Περιφέρεια, Δασαρχείο, Τμήμα Περιβάλλοντος Νομαρχίας. Αντίθετα άνοιξε την όρεξη των υποψήφιων επενδυτών της EDF, οι οποίοι μπορεί στις περιβαλλοντικές μελέτες που καταθέτουν στη Νομαρχία Χανίων να παρουσιάζουν  ημιβραχώδη «ασβεστολιθικών πετρωμάτων» έρημο το Αποπηγάδι, που κατοικείται μόνο «από ποντικούς των ορέων και φίδια».

Έργα ΑΠΕ στην κλίμακα, που ετοιμάζονται στο Αποπηγάδι, απειλούν με ερημοποίηση μεγάλο τμήμα του βουνού, που είναι ζωτικής σημασίας για την ύδρευση της ευρύτερης περιοχής. Το Αποπηγάδι είναι ένα καταπράσινο βουνό γεμάτο από ρυάκια, πηγές και χείμαρρους, καταφύγιο για μεγάλα αρπαχτικά πουλιά όπως ο Χρυσαετός, ο Γύπας και ο απειλούμενος με εξαφάνιση Κοκκαλάς. Οι δεξαμενές νερού, οι γεωτρήσεις που προβλέπουν οι εταιρείες για τα υβριδικά έργα, τα 165 κυβικά τσιμέντου που απαιτεί η κάθε βάση ανεμογεννήτριας, οι πολλών χιλιομέτρων οδοί διάνοιξης και οι υποσταθμοί ρεύματος θα μετατρέψουν το βουνό σε  βιομηχανική ζώνη. Για τα προστατευόμενα σπάνια αρπαχτικά πουλιά, που ψάχνουν τροφή καθημερινά στο Αποπηγάδι, αυτό σημαίνει απώλεια ενός σημαντικού βιοτόπου και διαρκή κίνδυνο λόγω σύγκρουσης αυτών με ανεμογεννήτριες.

Για τους κατοίκους σημαίνει οριστικό τερματισμό οποιασδήποτε μελλοντικά ήπιας μορφής αγροτουριστικής ανάπτυξης,  ενώ δεν υπάρχει κάποιος   χωροταξικός σχεδιασμός ή κάποια ενιαία περιβαλλοντική μελέτη στο Αποπηγάδι που να θέτει κάποια όρια στις αδειοδοτήσεις των εταιρειών που ενδιαφέρονται να πραγματοποιήσουν επενδύσεις σε αιολικά και υβριδικά πάρκα.

Υπάρχει όμως και αναδείχτηκε στο Αποπηγάδι μια άλλη σημαντική παράμετρος του προβλήματος των ανεξέλεγκτων αιτήσεων και μετέπειτα αδειοδοτήσεων γιγάντιων αιολικών πάρκων σε πολλές κορυφές του νησιού, κρίσιμη για το φυσικό περιβάλλον όσο και για την επιβίωση των κατοίκων των ορεινών χωριών του νησιού μας. Το Δασαρχείο Χανίων επικαλούμενο υπουργική απόφαση του 1980, σύμφωνα με την οποία η χαρακτηρισμένη ως δασική γη τεκμαίνεται δημόσια, θεωρεί εαυτόν διαχειριστή των δασικών εκτάσεων στην Κρήτη. Οι εταιρείες πετυχαίνουν το χαρακτηρισμό γης έκτασης χιλιάδων στρεμμάτων ως δασικής και δημόσιας προκειμένου να υλοποιήσουν επενδύσεις Αιολικών πάρκων, μέσω αιτήσεων στο Δασαρχείο, χωρίς καμία προσκόμιση τίτλου-συμβολαίου και τοπογραφικού όπως απαιτούνται αντίθετα να προσκομισθούν από τους απλούς πολίτες που θα αιτηθούν στην ίδια υπηρεσία τον χαρακτηρισμό της γης τους. Με τον ταχύ και εύκολο χαρακτηρισμό της γης τους ως δημόσιας και δασικής, οι λιγοστοί κάτοικοι των ορεινών χωριών διώχνονται σταδιακά από τις περιουσίες τους, καθώς δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα και την υπομονή να κάνουν δικαστικούς αγώνες προκειμένου να αποδείξουν κυριότητα σε πάππου προς πάππου κληρονομημένη γη.

Στην περίπτωση Αποπηγάδι οι ενδιαφερόμενες εταιρείες ουδέποτε ενημέρωσαν τους κατοίκους των παρακείμενων χωριών για τις επενδύσεις τις οποίες σκόπευαν να πραγματοποιήσουν στον τόπο τους. Αντίθετα, πέτυχαν με τις τέσσερις αιτήσεις τους για χαρακτηρισμό γης στο Δασαρχείο Χανίων να χαρακτηρίσουν ως δασικά και "δημόσια" κτήματα 2600 στρέμματα με διάτρητες και άκυρες πράξεις αποχαρακτηρισμού γεωργικής κτηνοτροφικής και χορτολιβαδικής γης. Στη βιασύνη του να εξυπηρετήσει τις ενδιαφερόμενες εταιρείες το Δασαρχείο Χανίων ανέφερε στους αποχαρακτηρισμούς το Αποπηγάδι άλλοτε ως "Στρογγυλή Κορυφή" και άλλοτε ως "Στρογγυλό Κεφάλι". Οι δύο από τις τέσσερις πράξεις είχαν (;) αναρτηθεί σε λάθος δήμο από αυτόν στον οποίο απεικονιζόταν στα τοπογραφικά της η κάθε πράξη χαρακτηρισμού!

Η εταιρεία Αιολική Μουσούρων Α.Ε. και οι υπόλοιπες θυγατρικές της EDF βρήκαν τον τρόπο να παρακάμψουν τις αντιδράσεις που προέκυψαν στα σχέδια τους για «αιολικά πάρκα» και υβριδικά στο Αποπηγάδι και στην απέναντι κορυφή «Πλακάκια». Εκεί, χωστά-χωστά, πιάνοντας έναν-έναν τους ιδιοκτήτες των χειμαδιών του βουνού και βάζοντάς τους να υπογράψουν ένα ιδιωτικό συμφωνητικό με όρους τάχα εχεμύθειας και εμπιστευτικότητας και εξόφθαλμων παραχωρήσεων υπέρ της εταιρείας, κατάφεραν σκορπώντας μερικά χιλιάρικα από τα εκατομμύρια των επιδοτήσεων που θα πάρουν να κλείσουν προσωρινά το στόμα κάποιων κατοίκων. Η γη αυτή την οποία σήμερα παραχωρούν εν αγνοία τους στις εταιρείες με το ιδιωτικό συμφωνητικό που υπογράφουν, αύριο θα είναι παραχωρημένη «νόμιμα» και επίσημα από το Δασαρχείο Χανίων στις ίδιες εταιρείες ως «δημόσια δασική» και θα έχουν χάσει εκτός από τη γη τους και την ευκαιρία να αγωνιστούν για να βάλουμε όλοι μαζί ένα φρένο στο ξεπούλημα τόσο του φυσικού περιβάλλοντος όσο και του τόπου μας.

Η εταιρεία Σάρρας και Σια έχει κάνει αιτήσεις στη ΡΑΕ για δημιουργία Αιολικών Πάρκων σε 39 κορυφές του νησιού (μεταξύ αυτών είναι και το Αποπηγάδι) συνολικής ισχύος 1002 ΜW, με σκοπό τη μεταφορά και πώληση του παραγόμενου ρεύματος μέσω υποθαλάσσιου καλωδίου στην Αττική. Η ενέργεια, που παράγεται από Αιολικά πάρκα είναι συμπληρωματική αυτής των συμβατικών σταθμών και όπου εφαρμόστηκε σε γιγάντια κλίμακα στο εξωτερικό, δεν υποκατέστησε ούτε τη χρήση των πυρηνικών ηλεκτρικών εργοστασίων, ούτε την καύση του πετρελαίου. Τη στιγμή που το ρεύμα που καλύπτει τις ανάγκες όλου του Ανατολικού Σελίνου είναι μόλις 0.5 MW, έργα ισχύος 50 MW στον ευρύτερο ορεινό όγκο είναι ένας ανεπιθύμητος πράσινος καπιταλισμός.

Θέλουμε ΑΠΕ μικρής κλίμακας σε επίπεδο οικίας, κοινότητας ή δήμων για τοπική αυτονομία και αυτάρκεια. Ας στηριχτούν έμπρακτα από την πολιτεία οι ΑΠΕ με επιδοτήσεις στα νοικοκυριά για τοποθέτηση μικρών ανεμογεννητριών και φωτοβολταϊκών, που δε θα επιβαρύνουν το φυσικό περιβάλλον και θα μας καθιστούν ενεργειακά ανεξάρτητους. Έργα, που θα καλύπτουν με ανεμογεννήτριες σχεδόν όλα τα βουνά μας και τις όμορφες κορυφογραμμές των Λευκών Ορέων, εξυπηρετούν τη γιγάντωση του κέρδους των πολυεθνικών της ενέργειας και υποβαθμίζουν το περιβάλλον και την ποιότητα της ζωής μας.

Ο αγώνας των κατοίκων του Αποπηγαδιού είναι ένα στοίχημα για το αν θα επικρατήσει η αντίληψη του κέρδους πάνω απ' όλα και η επίτευξη του με όλα τα μέσα, ή αν θα δικαιωθεί η προστασία των αδύναμων αυτής της ιστορίας... της φύσης και των κατοίκων.

 (Φεβρουάριος 2011: Το κείμενο διορθώθηκε σε ότι αφορά τις τεχνικές πληροφορίες)